تا به خانه برد زن را با دلام

شادمانه زن نشست و شادکام

نزد آن شاه زمین کردش پیام

دارویی فرمود زامهران به نام

دوش تا هنگام صبح از وقت شام

برکف دستم ز فکرت بود جام

آمد از مشرق سپاه شاه زنگ

چون شه رومی فروشد سوی شام

همچو دو فرزند نوح‌اند ای عجب

[...]

ای گرفته عالم از عدلت نظام

ای نظام ابن النظام ابن النظام

ملک اقبال تو ملک لایزال

بخت بیدار تو حی لاینام

روی تقدیر از شکوهت در حجاب

[...]

کی کشم در چشم و کی بوسم به کام

خاک درگاه شهنشاه انام

کی بود گوئی که بینم بر مراد

شاه را دلشاد و گردم شاد کام

از قبول شاه کی باشد مرا

[...]

مرد چون بشنید آن پاسخ تمام

گفت بر ما شد ترا کشتن حرام

کس نداند کنه یک ذره تمام

چند پرسی چند گویی والسلام

سالها بودند مشغول قیام

در تشهد بود هم عمری تمام

دعوتش فرمود بهر خاص و عام

نعمت خود را برو کرده تمام

حق تعالاش از کمال احترام

برده در توریت و در انجیل نام

گرچه موسی خواست این حاجت مدام

لیک عیسی یافت این عالی مقام

آنک اول حلقه دار السلام

او بدست‌آرد زهی عالی مقام

چون شوی در کارِ حق مرغِ تمام

تو نمانی، حق بماند و السّلام.

بود آن دیوانهٔ عالی مقام

خضر با او گفت ای مرد تمام

بهتر آن باشد که چون مرغان ز دام

دور می‌باشیم از هم والسلام

آب در جوی منست اینجا مدام

من به خشکی چون توانم یافت کام

آنک باشد قلهٔ آبش تمام

کی تواند یافت از سیمرغ کام

ملک گوهر جاودان دارد نظام

جان او با کوه پیوسته مدام

چون بود در تیغ گوهر بر دوام

زان گهر در تیغ می‌جویم مدام

نفس را چون استخوان دادم مدام

جان من زان یافت این عالی مقام