گر دگرگون بود حالت پارسال

چونکه دیگر گشت باز امسال حال؟

تیر بودی چون شده‌ستی چون کمان؟

لاله بودی چون شده‌ستی چون تلال؟

ای نشاندهٔ دست روز و سال و ماه

[...]

ای جمال دولت ، ای چرخ جلال

وی ز تو افزوده گیتی را جمال

ای سعادت را بصدرت انتما

وی سیادت را بقدرت اتصال

اختران از رای تو جویندنور

[...]

ای به هستی داده گیتی را کمال

ملک را فرخنده هر روز از تو فال

صدر دنیایی و دنیا را به تو

هست هر ساعت کمالی بر کمال

چون وزارت آسمان رفعت شود

[...]

کرده چاهی خشک را در خشک سال

قطرهٔ آب دهانش پر زلال

تا دم آخر که بر می‌گشت حال

شوق کرد از حضرت عزت سؤال

در شدن گفته ارحنا یا بلال

تا برون آیم ازین ضیق خیال

خورد بر یک جایگه روزی بلال

بر تن باریک صد چوب و دوال

قسم خلقان زان کمال و زان جمال

هست اگر بر هم نهی مشت خیال

گل اگر چه هست بس صاحب جمال

حسن او در هفته‌ای گیرد زوال

کرد از دیوانه‌ای مردی سؤال

کاین دو عالم چیست با چندین خیال

گفت فرزندش کزو کردم سؤال

کز چه اینجا آمدی بر گوی حال

جملهٔ مرغان چو بشنیدند حال

سر به سر کردند از هدهد سؤال

چون کسی را نیست چشم آن جمال

وز جمالش هست صبر لامحال

پادشاهی بود بس صاحب جمال

در جهان حسن بی‌مثل و مثال

ور کسی اندیشه کردی زان وصال

عقل و جان برباد دادی زان محال

پادشاه تست بر قصر جلال

قصر روشن ز آفتاب آن جمال

گر ترا سیمرغ بنماید جمال

سایه را سیمرغ بینی بی‌خیال

شیخ بود او در حرم پنجاه سال

با مرید چارصد صاحب کمال

بر سپهر حسن در برج جمال

آفتابی بود اما بی‌زوال

عشق می‌بازد کنون با زلف و خال

خرقه گشتش مخرقه، حالش محال