گفته بد عیسی که من پیغمبرم

از شما کلی بیکسر بهترم

این برادر زاد من اندر حرم

دایما بودی نشسته در برم

آورید اقرار من پیغمبرم

وز دگر پیغمبران من بهترم

هردم اندر وی شنایی می‌برم

وز لب این چشمه آبی می‌خورم

شاه دری مر ترا داد از کرم

گم بکردی باز دیدی لاجرم

هر که دعوی میکند از جوهرم

من ازین گفتار خود مینگذرم

از کجا اینجا دگر راهی برم

تادگر راز دگر من بنگرم

چون گذشت آن مجلس و خوان کرم

دست او بگرفت و برد اندر حرم

طبع من دیگر نگشت و عنصرم

تیغ حقم هم به دستوری برم

مدح این آدم که نامش می‌برم

قاصرم گر تا قیامت بشمرم

تا به پشت تو من ای کان کرم

چشم بگشایم بِچَه در بنگرم

تو مگو آن مدح را من کی خورم

از طمع می‌گوید او پی می‌برم

چونک نامحرم در آید از درم

پرده در پنهان شوند اهل حرم

هرچه گویی من ترا فرمان برم

در بد و نیک آمدِ آن ننگرم

سِر مپوشان تا پدید آید سِرم

امر کن تو هر چه بر وی قادرم

هل مرا تا پرده‌ها را بر درم

تا چو خورشیدی بتابد گوهرم

گفت پیغامبر به گوش چاکرم

کو برد روزی ز گردن این سرم

چاره آن باشد که خود را بنگرم

ورنه او خندد مرا من کی خرم

او چو می‌خواند مرا من بنگرم

لایق جذبم و یا بد پیکرم

گفت آبش ده ولیکن شیر گرم

گفت لا حول از توم بگرفت شرم