هست کاری پشت و رو نه سر نه پای

روی در دیوار و پشت دست خای

در تحیر طفل می‌زد دست و پای

آب بردش تا بناب آسیای

ساقی کوثر، امام رهنمای

ابن عم مصطفا، شیرخدای

حلق داوودی به معنی برگشای

خلق را از لحن خلقت ره نمای

از وجودت تا بود موئی بجای

بی‌وفایت خوان از سر تا به پای

عزم آن دارم کزین تاریک جای

رهبری باشد به خلدم رهنمای

خشک بادا بال و پر آن همای

کو مرا در سایهٔ خود داد جای

چون ز خواب خوش بجنبید او ز جای

جبرئیل آمد که می‌گوید خدای

خورد سوگندان که در ره هیچ جای

نه باستادم نه بنشستم ز پای

رهنمای خلقی، از بهر خدای

شیخ ما گمراه شد راهش نمای

چون مرید شیخ باز آمد به جای

بود از شیخش تهی خلوت‌سرای

از رهش بردی، به راه او درآی

چون به راه آمد، تو همراهی نمای

هم ندید آن بنده را، گفت ای خدای

سوی او آخر مرا راهی نمای

هست قصری زرنگار و دلگشای

خلق را نظارهٔ او جان فزای

ناگهی باشد که آن صاحب سرای

چوب اندر دست، استاده بپای

دیگری پرسید ازو کای رهنمای

چون بود گر امر می‌آرم بجای

نیست اینجا هیچ چیزی دل گشای

جز سربریده و جز دست و پای

دیگری گفتش که در راه خدای

پاک بازی چون بود ای پاک رای

گفتم آخر این چه کارست ای خدای

سروران را چند اندازی ز پای

کای همه بد عهدی از سر تا بپای

خوش وفا و عهد می‌آری بجای