او چو خود را می‌نیابد کام دل

تو نیابی هم از او آرام دل

این یکی عمر از خوشی و کام دل

برده بر سر یافته آرام دل

چون ندادم آن ستمگر کام دل

تا به کی باشم چنین در دام دل

روی بنما با همه جور و جفا

تا شود یک لحظه ام آرام دل

ای صبا از روی دلداری ببر

[...]

جمله عالم جرعه نوش جام دل

از مکان تا لامکان یک گام دل

ریخت ساقی بحرها در کام دل

هم نشد سیراب درد آشام دل

در صبوری حاصل آید کام دل

صبرکن خواهی اگر آرام دل

آن خیالاتی‌ که‌ بودش دام دل

منعکس‌ گردید و آمد کام دل

ای علی‌ رحمت‌، ای آرام دل

ای خیال روی خوبت‌ دام دل