عشق حق و سر شاهد بازیش

بود مایهٔ جمله پرده سازیش

یک نظر قانع مشو زین سقف نور

بارها بنگر ببین هَلْمِن فُطُور

هُوَ الواحدُ الفَرْدُ الکَثیرُ بِنَفْسِهِ

فَلَیْسَ سِواهُ اِنْنَظَرْتَ بِدِقَّةِ

بهر چشم دوستان، یزدان فرد

شش جهت را مظهر آیات کرد

چیست آدم را که در فرزند نیست

در شکر چه بود که اندر قند نیست

هر زبانی را زبان دانی سزاست

رو زبان دان گوی گرشه ور گداست

هرکه خواهد هم نشینی با خدا

گونشین اندر حضور اولیا

گر هزارانند یک تن بیش نیست

جز خیالات عدد اندیش نیست

چون خلیل آمد خیال یار من

صورتش بت معنی آن بت شکن

مهدی و هادی وی است ای راه جو

هم نهان و هم نشسته پیش رو

اصطلاحاتی است مر ابدال را

که از آن نبود خبر اقوال را

ما و من گفتن هم از امرت بخاست

ورنه ما را این قدر قدرت کجاست

روح من با جان، جان اندر تن است

هرچه می‌گویم نه این گفت من است

گفت نی باشد ز نایی در نهان

[...]

مرحبا ای عندلیب خوش نوا

فارغم کردی ز قید ماسوا

ای نواهای تو نار مؤصده

زد به هر بندم هزار آتشکده

باز گو از نجد و از یاران نجد

[...]

ساقیا یک جرعه از روی کرم

بر بهائی ریز از جام قدم

تاکند شق پردهٔ پندار را

هم به چشم یار بیند یار را

اِبْذِلُوا أرْواحَکُم یاعاشِقین

[...]

کیست آدم عکس نور لَمْیَزَلْ

چیست عالم موج بحر لایَزَالْ

عکس را کی باشد از نور انقطاع

موج را کی باشد از بحر انفصال

نیست در افسردگان ذوق سماع

ورنه عالم را گرفته است این سرود

جای زاهد ساحل وهم و خیال

جان عارف غرقهٔ بحر شهود

کیست انسان آنکه انسش با خداست

که دوایش درد و درد او دواست

هر دلی کو نیست دایم دردناک

نیست واصل، نیست داخل، نیست پاک

هر وصالی کش فراقی در پی است

[...]

شادباش ای عشق خوش سودای ما

ای طبیب جمله علت‌های ما

عاشقی پیداست از زاری دل

نیست بیماری چو بیماری دل

خوشتر آن باشد که سرّ دلبران

[...]

هر دو عالم قیمت خود کرده‌ای

نرخ بالا کن که ارزانی هنوز

چیست عین عشق، عین هرچه هست

عین هستی، عین بالا، عین پست

ای همه فعل و صفات و ذات تو

ظاهر از هر مظهری آیات تو

عشق مستغنی است از تشبیه ما

[...]

کوی عشق است این و در وی صدبلا

راه عشق است این و در وی صد خطر

آسمان اینجا ببوسد آستان

جبرئیل اینجا بریزد بال و پر

جان دهند اینجا برای دردِ دل

[...]