ز بس تخت پیروزه بر پشت پیل

درفشان بکردار دریای نیل

نه چنگ پلنگ و نه خرطوم پیل

نه کوه بلند و نه دریای نیل

ورین نامداران ابا تخت و پیل

سپاهی بدین سان چو دریای نیل

برفتند یک بهره با ژنده پیل

سپه بود صف برکشیده دو میل

چو پیلان فگنده بهم میل میل

به رخ چون زریر و به لب همچو نیل

برستم چنین گفت کای ژنده پیل

ببینی کنون موج دریای نیل

بدل گفت پیکار با ژنده پیل

چو غوطه است خوردن بدریای نیل

نگه کرد خاقان ازان پشت پیل

زمین دید برسان دریای نیل

بزد کرنای از بر ژنده پیل

همی رفت آوازشان بر دو میل

بخواری فگندند بر پشت پیل

سپه بود گرد آمده بر دو میل

بایران کشیدند بر پشت پیل

زمین پر ز خون بود تا چند میل

نه برتابد آهنگ او ژنده پیل

نه کشتی سلیحش بدریای نیل

که بگریزد از پیش تو ژنده پیل

ببینی کنون موج دریای نیل

بپوشید روی هوا گرد پیل

بخورشید گفتی براندود نیل

بزد مهره در جام بر پشت پیل

زمین را تو گفتی براندود نیل

بریده سرافگنده بر سان پیل

تن از گُرز خسته به کردار نیل

یکی تخت پیروزه بر پشت پیل

درفشان به کردار دریای نیل

یکی تخت پیروزه بر پشت پیل

نهادند و شد روی گیتی چو نیل

که پیروز کیخسرو از پشت پیل

بزد مهره و گشت گیتی چو نیل

بزرگان که از بردع و اردبیل

به پیش جهاندار بودند خیل