ازان چیزی که یک دم بیش نبود

اگر نوشی بود جز نیش نبود

شناسد هر که او بی‌خویش نبود

کمال بندگی زین بیش نبود

ز گشت مست رسید و به هوش خویش نبود

دلم ز صبر بسی لاف زد، ولیش نبود

زدند راه دلم آهوان بی انصاف

که از هزار خدنگش یکی به کیش نبود

به صد هزار دلش عاشقان خریدارند

[...]

روزیت هوای من درویش نبود

رحمیت بر این خسته دل ریش نبود

دانی که عنایت تو با بنده چه بود

چون موسم گل که هفته ای بیش نبود

پیش از پس و پیش کاین پس و پیش نبود

وین ملت و دین و مذهب و کیش نبود

این ما و منی و این شمائی و توئی

در حضرت او بجز یکی بیش نبود

پیش از اینش نظری با من درویش نبود

این زمان هست نگاهی که ازین پیش نبود

عمرها بار گل و لاله گشودم چو صبا

هیچ جز داغ درون و جگر ریش نبود

داغ مرهم طلب از چشم بتانم انداخت

[...]