زهی رامین نکو تدبیر کردی

که چون ویسه یکی نخچیر کردی

چو بر نخجیرگان تدبیر کردی

بسی چون زَهره را نخجیر کردی

چو پنجه سال این اکسیر کردی

نخفتی روز و شب تدبیر کردی

الا ای دایه آخر دیر کردی

مرا از زندگانی سیر کردی

ترا چندانکه گفتم غیر کردی

بمعنی خویش را در دیر کردی

گه او در زلف این شبگیر کردی

به گردن زلف را زنجیر کردی

اگر در کشتنم تأخیر کردی

نبود از مرحمت تقصیر کردی

رها کردی چو من دیوانه ای

گرفتی زلف را زنجیر کردی

را از دل خونها چکید آن دم که بر ما

[...]

قاصد کویش دلا تا نالهٔ شبگیر کردی

دست در گیسوی مشگینش بدین تدبیر کردی

بعد عمری صبح و صلش گشت طالع می‌ندانم

در کدامین شب تو ای آه سحر تاثیر کردی

خسروا خیل غمم در ملک دل بهر چه تازی

[...]