ای طلب چشمه امید ما

ذوق فروش غم جاوید ما

بی‌ثمری حصار شد در چمن امید ما

طرهٔ امن شانه‌زد سایهٔ برگ‌بید ما

آینه‌داری فنا ناز هوس نمی‌کشد

خط به رقم‌کشیده‌اند از ورق سفید ما

دردسر جهان رنگ درخور دانش است و بس

[...]

نخواهد برد از ما صرف‌های خصم عنید ما

جبین از خون قاتل سرخ می‌سازد شهید ما

به گوش نغمه سنجان چمن بیگانه می‌آید

برون از پرده دل چون فتد گفت و شنید ما

ثمر در عالم انصاف ازین بهتر نمی‌باشد

[...]

مطلق از الحاد و از توحید ما

فارغ از اطلاق و از تقیید ما

ای مبرا حمدت از تحمید ما

وی معرا مجدت از تمجید ما

ای تو واحد بوده بی توحید ما

سر به سر تحقیق کن تقلید ما

هست‌ اعیان منزل توحید ما

تو ندانی‌ چون نِه‌ای، هم‌دید ما

تا که آن خوان باشد از تأیید ما

اول و آخر به گیتی عید ما