کریمی کو که در عالم زبون نیست

اسیر و عاجز این چرخ دون نیست

عروس بخت را گر زیوری هست

در این نه حقه آیینه گون نیست

اگر این است هستی ها که دیدم

[...]

هر دل که به عاشقی زبون نیست

دستِ خوشِ روزگارِ دون نیست

جز دیدهٔ شوخ عاشقان را

بر چهره دوان، سرشکِ خون نیست

کوته نظری به خلوتم گفت

[...]

بیش ازین جسم را گذر چون نیست

این بخار از دو حال بیرون نیست:

هیچ شاهد چو سخن موزون نیست

سر خوبی ز خطش بیرون نیست

گر حرف شناس دین زبون نیست

از سور مدینه ره برون نیست

هیچ شاهد چو سخن موزون نیست

سر خوبی ز خطش بیرون نیست

ما را سر و برگ چند و چون نیست

وان صبر که بودمان، کنون نیست

دادیم دلش بلا تأمل

عقل من و تو کم از جنون نیست

بی می مستیم و بی‌تکلف

[...]

از بی‌غمی طرب برون نیست

خوشحالی عاشقان شگون نیست

من بی سر و برگ و ناصبورم

گویی که به سینه دل درون نیست

پیوند نمی‌توان بریدن

[...]

گرچه نم در جگر و در دل تنگم خون نیست

مژه ام چشم به راه مدد جیحون نیست

رزق موری چو من از خوشهٔ آن زلف برید

یک جو انصاف در آن چهرهٔ گندم گون نیست

صاف کن آینه و رو به خرابات گذار

[...]

شبهه ات از دو حال بیرون نیست

راه این شبهه از دو افزون نیست

چه گویم رقص تو چون است و چون نیست

حشیش است این نشاط اندرون نیست

به تقلید فرنگی پای کوبی

به رگهای تون طغیان خون نیست