دمی بیجسم یک دم در وجودم

دمی جانم دمی اسرار بودم

اگر در بندگی آری سجودم

بمعنی در درونت بود بودم

مرا پیغام او داد از نمودم

در اینجا بود او کرده در سجودم

چنان کاول نمودی بود بودم

همان بنمای آخر در نمودم

فنایت خوشتر آمد در نمودم

که در اول فنای محض بودم

نمود عشق جانان چون نمودم

زیان اینجایگه شد جمله سودم

منم اینجا همان جوهر که بودم

به هر کسوت که هستم رخ نمودم

دو عالم را بیکدم در نمودم

در آخر اولم بینم که بودم

از آن پیدا چنین پنهان نمودم

که پنهانست پیدا بود بودم

یکی دانم که در جمله نمودم

نظر کن در زمانه بود بودم

نمایم آنچه اینجا گم نمودم

که تا کلی بیابد بود بودم

بعشق خویش اینجا در نمودم

درون جمله خود گفت و شنودم

همین بد جملگی من میستودم

که در عین ازل ذات تو بودم

چنان زین نقش اینجادرنمودم

که گوئی اندر اینجا خود نبودم

جنید اگر خبر داری ز بودم

دمادم کن حقیقت مر سجودم

حقیقت قل هوالله است بودم

از آن اینجا کنی دایم سجودم

دگر با اولیا بسیار بودم

حدیث اولیا چون جان شنودم

ز صفرا آتش آمد دروجودم

به آخر سوخت در عشقش چو عودم

شب دوشین بَرِ دادار بودم

پیام او بگوش جان شنودم

توئی پاک و منزّه در وجودم

که من بی بود تو هرگز نبودم