چنین داد پاسخ که تهمینه‌ام

تو گویی که از غم به دو نیمه‌ام

وز آنجا که از عشق بیچاره ام

ولی بنده سرو آزاده ام

بپرسید از وی که من خود که ام؟

در این پهن گیتی ز بهر چه ام؟

اگر من نه روزی دهم، پس چه ام؟

وگرنه خدای جهانم، که ام؟

من نمی‌دانم که من اهل چه‌ام

یا کجاام یا کدامم یا که‌ام

من که میکائیلم اینجا برچه ام

شوق حق را عشق دین را خود که ام

ای خدا گر او منم پس من چه ام

ور منست او او نگوید من که ام

هر چه ادراک آن کند افهام

یا بود در تصور اوهام

حج من سوی تو آمد طوف کویت کعبه‌ام

دیدن دیدار تو باشد صفا و مروه‌ام

جامه احرام من باشد تجرد از هوا

لازم درگاه تو بودن همیشه وقفه‌ام

حاجیان را گرچه باشد هدیه بد نه پیش تو

[...]

خانه گر از تست من اینجا که‌ام

خفته به سرداب ز بهر چه‌ام