گلش هر زمان گشت بی رنگ تر

همان بار درش گران سنگ تر

گشت جهان از نفسش تنگ‌تر

وز سپر او سپرک رنگ‌تر

از شبه اش، چهره سیه رنگ تر

وز سپرش، جبهه پر آژنگ تر

ای ز دل مور دلت تنگتر

حرص تو از کوه گران سنگتر

مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر

چهره در دل بردن، از خورشید زرین چنگ تر

در تکلم از خرام خود بتمکین تر بسی

در تغافل از نگاه خویش، شوخ و شنگ تر

نازک اندامی که من دیدم، خدا روزی کند

[...]

اضطرابی دارم از آرام شوخ و شنگ تر

ناله ای از خامشی یک پرده سیر آهنگ تر

می شوم هر دم ز آغوشت جدا دل تنگ تر

دربرت خواهم کشیدن آخر از دل تنگ تر

دیدهٔ بد دور امروز از پریرویان تر است

[...]

ای دلمناز دهانت تنگ تر

وی ز زلف قامت من چنگ تر

چشم مستت آمداندر دلبری

از دوصد هشیار با فرهنگ تر

پیش مرجان لبت یاقوت و لعل

[...]