بت ترسای من مست شبانه است

چه شور است این کزان بت در زمانه است

سر زلفش نگر کاندر دو عالم

ز هر موییش جویی خون روانه است

دل من صاف دین در راه او باخت

[...]

هر که درین دیرخانه مرد یگانه است

تا به دم صور مست درد مغانه است

ور به دم صور باهش آید ازین می

نیست مبارز مخنث بن خانه است

بر محک دیرخانه ناسره آید

[...]

بعهد من اگر نوگر کهن هست

سخن دزدان این شیرین سخن هست

گفت پایت از چه باری برهنهست

گفت ای احمق سری کو یک تنهست

گفت یارب بندهٔ تو برهنه ست

وی عجب برهنگیم نه یک تنه ست

آینهٔ صافی نان خود گرسنه‌ست

سوخته هم آینهٔ آتش‌زنه‌ست

گرگ بیچاره اگرچه گُرْسِنه‌ست

متهم باشد که او در طَنْطَنه‌ست

در دل من آن سخن زان میمنه‌ست

زانک از دل جانب دل روزنه‌ست

گلی و گل رخی تا در چمن هست

خروش بلبل و افغان من هست

دلم در سینه خون گشت و نگفتی

که یعقوبی درین بیت الحزن هست

چه با کوه غمت سازم گرفتم

[...]

گلی و بلبلی تا در چمن هست

نشانی از تو و نامی زمن هست

نه چون سروت، نهالی در چمن هست

نه چون لعلت، عقیقی در یمن هست

ندارند آگهی اخوان که راهی

[...]

به تن تا جان غم فرسود من هست

غم و درد توام در جان و تن هست

تو آن لیلی شیرینی که هر سو

صدت مجنون هزارت کوهکن هست

نه چون رخسار و نه چون قامت تو

[...]

گناه عشوه و ناز بتان چیست؟

طواف اندر سرشت برهمن هست

دمادم نو خداوندان تراشد

که بیزار از خدایان کهن هست

ز جور رهزنان کم گو که رهرو

[...]