چواین بشنود شاه خندان شود

گشاده رخ و سیم دندان شود

هر آن گه که در بزم خندان شود

گشاده لب و سیم دندان شود

چون تو شدی پیر بلندی مجوی

کانکه ز تو زاد بلندان شود

روز نبینی چو به آخر رسد

سایهٔ هر چیز دو چندان شود

ز شادی لب پسته خندان شود

رطب بر لبش تیز دندان شود

تا زمین و آسمان خندان شود

عقل و روح و دیده صدچندان شود

نالم و خواهم که او خندان شود

جور او برمن دوصد چندان شود

چرخ در وجد آید و خندان شود

گرچه رقاص است صدچندان شود

تا ببیند یار من خندان شود

عیش منهم زین دو صد چندان شود

گهی مجلس آرای رندان شود

گهی هم گرفتار زندان شود

چو گریی تو بدخواه خندان شود

به کین خواستن تیز دندان شود

که از زاری ات خصم خندان شود

غم خاطر شه دو چندان شود