بپذرفت بدبخت را سرشبان

همی داشت با رنج روز و شبان

بیامد به بالین او سرشبان

که پدرام باد از تو روز و شبان

مرا دایه و پیشکاره شبان

نه آرام روز و نه خواب شبان

دلیران ایران، چو تیره شبان

بیابند گرگان رمه ی بی شبان،

در همه آفاق روزان و شبان

این چنین روزی نیابد یک شبان

زین خر گله میش پوش افزون طلبان

بز گیر وجوه وقف روزان و شبان

غافل کش از این قوچ شدن مالد شاخ

سگ را چو اجل رسد خورد نان شبان