بلبلک شاد در گلستانها

می‌زد از راه عشق دستانها

بادی آمد نمود دستان‌ها

درگشاد از ترنج پستان‌ها

قد تو سر کشد از جمله سرو بستان‌ها

رخ تو طعنه زند بر گل گلستان‌ها

کشید سر ز من خسته‌دل چو سرو روان

ببرد دل ز برم آن صنم به دستان‌ها

صبوح روی تو خورشید عالم‌آرای است

[...]

وه چه مکتب که رشک بستان‌ها

بوستانی درو گلستان‌ها

گلستانیست در وی بوستانها

در اوراقش هزاران داستانها

به دور کاکل و زلف تو سنبلستان‌ها

شده است خواب پریشان به چشم بستان‌ها

چنان به فکر تو صاحبدلان فرو رفتند

که غنچه‌ای نشود باز در گلستان‌ها

ز شرم روی تو شمع و چراغ‌ها یکسر

[...]