به اسپ و به نفط آتش اندر زدند

همه لشکر فور برهم زدند

همه لشکر ترک بر هم زدند

به بوم و به دشت آتش اندر زدند

دو لشکر دگر باره بر هم زدند

تو گفتی به نی آتش اندر زدند

آن وزیران که لاف عدل زدند

پیش عدلش به ظلم نامزدند

به بستان سرا این سرا در زدند

جهان را چو گیسوی بر هم زدند

تا لوای حیدری بر طارم خضرا زدند

کوس غرّش بر فراز عالم اعلا زدند

تا که در خلوت سرای لی مع الله شد مقیم

ساکنان درگهش زان دم ز او ادنی زدند

جود او مفتاح موجودات کردند آنگهی

[...]

بر سر شوریده تاج «علم الأسما» زدند

دین و دل دیوانه را اعتاب «عرش الله» زدند

ارباب عشق را چه صلای بلا زدند

اول بنام عقل نخستین صلا زدند

جام بلا بکام بلی گو شد از الست

سنگ بلا بجانب بانگ بلی زدند

تاج مصیبتی که فلک تا آن نداشت

[...]

شب چو دیوان به حصار فلکی راه زدند

اختران میخ بر این برشده درگاه زدند

راهداران فلک بر گذر راهزنان

به فراخای جهان ژرف یکی چاه زدند

چرخ‌داران سپهر از مدد بارخدای

[...]

سراپرده شاه بیرون زدند

سواران مخصوص خیمه زدند