ای دوست بیا تا ره دیگر گیریم

وازار و جفاها ز میان برگیریم

مر یکدیگر را خود ببر اندر گیریم

کینه بنهیم و صحبت از سر گیریم

که ورا از میانه برگیریم

عشق آن شاه را ز سر گیریم

خوش بهاریست بیا تا طرب از سر گیریم

جای در سایه شمشاد و صنوبر گیریم

چون نسیم سحری هر نفسی از سر لطف

طره سنبل و هم جیب سمنبر گیریم

دست در گردن سیمین صراحی آریم

[...]

چون اهل ریا چو ربنا در گیریم

درویشی ما بسی که ساغر گیریم

گاهی دم خود بسالها، دربازیم

گاهی به دمی ملک سکندر گیریم

شب عید است بیا تا لب ساغر گیریم

غم سی روزه به یک جرعه ز دل بر گیریم

دور ماه فلک امروز بپایان آمد

وقت آنست که دور قدح از سر گیریم

سبحه و خرقه ی سالوس به یک سو فکنیم

[...]

نو بهارست بیا تا طرب از سر گیریم

سال نو بار غم کهنه ز دل بر گیریم

چون ربیع و رمضان هر دو به یک بار آیند

روزه گیریم ولی در مه دیگر گیریم

حیف باشد که می صافی احمر بنهیم،

[...]

مه روزه است بیا ساز ریا برگیریم

گوشه مسجد و سجاد و منبر گیریم

یازده ماه دیگر معتکف دیر شدیم

جای در کعبه در این ماه بکیفر گیریم

جام بگذار و سبو ترک صبوحی برگو

[...]