خلاف آن شد که با من در نگیرد

گُل آرد بید، لیکن بَر نگیرد

دلت گر مرغ باشد، پر نگیرد

دمت گر صبح باشد، در نگیرد

چه گویم با تو چون می درنگیرد

فغان زین دل که دل میبرنگیرد

مگر بیماریش از سر نگیرد

طبیب از درد او دل برنگیرد

سماع صوفیان می درنگیرد

که آتش هیزمی را تر نگیرد

یقین می‌دانک جسمانیست آفت

مکوپ این دست تا پا برنگیرد

بیابد خلوت عشرت مسیحا

[...]

اگر دلبر ز ما دل برنگیرد

دل من غیر او دلبر نگیرد

اگر زر در میان نبود کمر را

میان دوست را دربر نگیرد

صبا دم می‌دهد گل را ولیکن

[...]

به عالم فتنه ای تا در نگیرد

کسی کامی ز عالم بر نگیرد

ولی این ناز هر جا درنگیرد

بود کس کش به کاهی بر نگیرد

من آن غبارم که حکم نقشم به هیچ آیینه درنگیرد

اگر سراپا سحر برآیم شکست رنگم به بر نگیرد

نشد ز سازم به هیچ عنوان چو نی خروش دگر پرافشان

جز این‌ که یارب در این نیستان پر نوایم شکر نگیرد

به این ‌گرانی که دارد امروز ز رخت چندین خیال دوشم

[...]