چرا چون نام هر یک پنج حرف است

به بردن پنجهٔ خسرو شگرف است؟

عقل ارچه خلیفه‌ای شگرف است

بر لوح سخن تمام حرف است

ملک را ز آفرینشت شرف است

و‌آفرین‌نامه‌ای به هر طرف است

وجود علم از آن دریای ژرف است

غلاف در او از صوت و حرف است

سماع جان نه آخر صوت و حرف است

که در هر پرده‌ای سری شگرف است

ز پیری بر سرت برف شگرف است

وز آن غم گریه تو آب برف است

ای آنکه ترا خاتم دولت بکف است

پیش تو عطای دیگران برطرف است

درویش تو را ز ناخن پنج انگشت

در دست همیشه پنج تاج شرف است

دریای محیط اگر شگرف است

با قطره،که را مجال حرف است؟

عشق احمد را براق و رفرف است

زانچه گویم عشق از آن اشرف است