به محتاجان و محرومان ندا کرد

ز بهر جان شاهنشه فدا کرد

که چون جبریل نام ما ندا کرد

بنام ما همه نقدی فدا کرد

چو حق در گوش جان او ندا کرد

هر آنچش بود با دختر فدا کرد

دبیری آمد و نامه ادا کرد

بنای نامه بر نام خدا کرد

نباید دستش از دامن جدا کرد

در این سر وقت نتوان اقتدا کرد

به‌یک ره چون حجاب از وی جدا کرد

ز خود کردش گم آنگاهی خدا کرد

سودای تو تا در سر من ماوا کرد

سرهای سران میل سوی سودا کرد

گنجی بودی ز چشم اغیار نهان

آوازه عشق من ترا پیدا کرد

که پیشم می‌توانست این ادا کرد

کزو نتوان به شمشیرم جدا کرد

که مطل را چنین باید ادا کرد

نه خود این کوه بیصوتی صدا کرد