مخمور گردد آنکه به مستی خورد شراب

مخمور هست چشمش و مست شراب نیست

ای چشم و جان منور و خرم به روی تو

در جام عشق تا تو نباشی شراب نیست

عشق تو گر ولایت صبرم خراب کرد

در دل مرا ولایت عشقت خراب نیست

گر دل همی ز آتش عشقت شود کباب

زلفت چرا بر آتش رویت کباب نیست

جام شراب وصل تو حاصل کجا شود

کاندر طریق صحبت تو جز سراب نیست

گر زلف تو نه خلق خداوند شد چرا

در هیچ نافه خوشتر از آن مشک ناب نیست

صدری که مجتبای خلیفه است خلق را

با امنش از خلاف جهان اضطراب نیست

جان جلالت است و چو جان پایدار باد

به زین مرا دعا و مر او را خطاب نیست

آنکه هنگام خطاب وکنیت و نام و نسب

عمده الاسلام ابوالقاسم علی الموسوی است

اوست آن عالی نسب کز عدل او و علم او

شغل دولت مستقیم و کار ملت مستوی است

شاه سادات است و گیسو بر سر او تاج او

تاج پر گوهر چه باشد تاج تاج گیسوی است

ای خداوندی که در دست تو آن کلک ضعیف

حجت دولت مبین و قوت ملت قوی است

در مدیح تو طریق جادوی خواهم سپرد

فعل نیک و صنعت نغز از حساب جادوی است

خسروانی جام خواه و خسروی ران کام دل

جام جام خسروانی کام کام خسروی است

پیروزه روزگار تو پیوسته عید باد

آنجا که روی توست همه ساله عید هست

سلطان کرم مظفر الدین

در جسم ظفر روان دولت

اسکندر نامجوی گیتی

کیخسرو کامران دولت

تاج سر و گوهر سلاطین

بل گوهر تاج از آن دولت

سردار ملوک هفت اقلیم

روئین‌تن هفت‌خوان دولت

چون حیدر خانه‌دار اسلام

شاهنشه خاندان دولت