آنها که ببسته اند چون رشته طبل

بر جعبه میوه های گوناگون حبل

در روضه چو الوان فواکه بینند

قالوا هذا الّذی رزقنا مِن قبل

این تفاوت چراست در قابل

این چرا مدبر است وان مقبل

زود بگذر که سالکان سبل

کم اقامت کنند بر سر پل

چو سنبل سوخته بلبل

چو بلبل سوخت هم سنبل

چو سنبل سوخته بلبل

چو بلبل سوخت هم سنبل

صبا بر گل بقصد صید بلبل

فگنده حلقه دام از جعد سنبل

یکی بر دست طوماری چو سنبل

غزلخوان دیگری مانند بلبل

عقل‌ آوردش به‌ هوش از بعد و قبل‌

عشق‌ آوردش بجوش از بانگ‌ طبل‌

منم دشتی که خارم لاله و گل

زمینم سبزه و ریحان و سنبل

طخارستان و ترکستان و کابل

ز رنج و هیرمند و بست و زابل

اینک آن وجه براتی است که نه مه زین قبل

اعتصام من بربست بدامان تو حبل

تا برون تاخت سمند کرمت از اصطبل

وز پی یاری این بنده نوازیدی طبل