بدین پُر‌قوتی که‌افلاک گردد

کجا از بهر مشتی خاک گردد

تمامی از کدورت پاک گردد

برش هر زهر چون تریاک گردد

بت خود گر بسوزم پاک گردد

نمود صانع افلاک گردد

نمود صورت کل خاک گردد

نمود عقل و جان افلاک گردد

بوقتی کین نهادت پاک گردد

یقینت در نهاد خاک گردد

شود لارجعت اندر خاک گردد

ز آلایش بکلّی پاک گردد

که گر از نور ایمان پاک گردد

به معنی برتر از افلاک گردد

گنجی است عشق کز وی صد جان هلاک گردد

صد دل خراب گردد صد سینه چاک گردد

صافی دلان کدورت بر دل ز کس ندارند

باشد که مدعی را آیینه پاک گردد

هر کسکه دیده باشد چون عشق رستخیزی

[...]

کسی کز ماتمی غمناک گردد

اگر بندد دهان دل چاک گردد

که زهر زخم را تریاک گردد

وگرنه خسته مشت خاک گردد