بی آرام شد سلکت از شاه گفت

کنون اینک آمد بر این راه، گفت

پس علی رفت وسخن در چاه گفت

جملگی از گفت الّا الله گفت

شاه بد آنکس که سرّ با چاه گفت

وز درونش نی برآمد آه گفت

نی همی گوید که او ز الله گفت

پس برفت و سرّحق با چاه گفت

رفت آن مرد و سخن از راه گفت

پیش عارف شد سخن از شاه گفت

بعد از آن اسرار را در چاه گفت

سر وحدت در دل آگاه گفت

نصیحت صواب است با شاه گفت

ولیکن نشاید به اکراه گفت

هر که موجود حقیقی را شناخت

ذات ایزد را بلا اشباه گفت

ره به یزدان هیچ میدانی که برد

آنکه لا موجود الا الله گفت

گاه الکاسب حبیب اللّه گفت

گاه ترک کسب شرط راه گفت