بیامد، به دربندشان راه داد

همان راهشان تا درِ شاه داد

نوازش‌گری را بدو راه داد

به نزدیک تختش وطن‌گاه داد

همچو یوسف گرچه جایش چاه داد

تا به هفتم آسمانش راه داد

هم مرا در آشنائی راه داد

هم مرا جان ودلی آگاه داد

هرکه را بی عشق علمی راه داد

علم او را حب مال وجاه داد

حمله ی شوق تو غافل را دل آگاه داد

غارت عشق تو درویشی به یاد شاه داد

غیر داغ از حاصل دنیا نصیب ما نشد

همچو ماهی خوش زری ما را جهان تنخواه داد

بگذر از پستی، اگر داری بلندی در نظر

[...]

سینه هاشان را دل آگاه داد

در دبستان خردشان راه داد

چو بر افسران خلعت شاه داد

هر آنکس که بد درخورگاه داد