وز فطام لقمه لقمانی شود

طالب اشکار پنهانی شود

باد حمال سلیمانی شود

بحر با موسی سخن‌دانی شود

مبادا گلت زعفرانی شود

به خون نرگست ارغوانی شود

زان جمال عقل نورانی شود

پادشاه ملک انسانی شود

ازان محو در بی نشانی شود

وز این لوح کلک معانی شود

تا هویدا نفس حیوانی شود

جلوه گاه روح انسانی شود

کز چه‌ این‌ بایست‌ روحانی‌ شود

باز خاکی‌ زاده رضوانی‌ شود

پیش خورشید ار خسی فانی شود

بگذرد زآن طبع و نورانی شود

دل ز نور عقل نورانی شود

خارج از ظلمت به آسانی شود

عبد از هستی خود فانی شود

باقی اندر هست ربّانی شود

بوسه شیرین اگر زان لعلم ارزانی شود

دل رها از درد و تن دور از گرانجانی شود

روزی آید کان پری با من نشیند روبرو

از وصالش مشگلم مایل به آسانی شود

لعل شیرینش ببوسم چون شکر تا بامداد

[...]

شورش و غوغا عیان در ملک ایرانی شود

وز گرانی دردها بر خلق ارزانی شود

نیکمردی همچو مردان زایل و فانی شود

آنکه بودت یار جانی دشمن جانی شود

ظلم و جور از ملک ایران خارج و فانی شود

تا رواج و رونق دین مسلمانی شود

ظلم و جور از ملک ایران خارج و فانی شود

تا رواج و رونق دین مسلمانی شود