یک اهل دل از جهان ندیدم

دل کو؟ که ز دل نشان ندیدم

چند از دل و دل که در دو عالم

یک دلدل دل روان ندیدم

صد قافلهٔ وفا فرو شد

[...]

دریغا کانچه جستم آن ندیدم

نجات تن خلاص جان ندیدم

دلم می‌سوزد از درد و چه سازم

که درد خویش را درمان ندیدم

به کار افتادگی خویش هرگز

[...]

پیش رخ نو مه را حسنی چنان ندیدم

این اختر سعادت بر آسمان ندیدم

از ضعف شد تن من دور از تو استخوانی

پیش سگان کویت این استخوان ندیدم

بار غمت گر آن را بر دل گران نماید

[...]

تا تیر در کمان بود، رنگ نشان ندیدم

چون شد نشانه پیدا، تیر و کمان ندیدم

صد ره نظاره کردم بر هر درخت این باغ

یک مرغ شادمانی، در آشیان ندیدم

گل چین ز جبهه می ریخت، غنچه گره ز ابرو

[...]

از حرف بجز زیان ندیدم

غیر از تپش زبان ندیدم

بویی ز دوای ضعف طالع

درطبله آسمان ندیدم

از بیم گرفت و گیر صیاد

[...]