در خلاصه عشق آخر شیوه اسلام کو

در کشوف مشکلاتش صاحب اعلام کو

آهوی عرشی که او خود عاشق نافه خود است

التفات او به دانه طوف او بر دام کو

گرچه هر روزی به هجران همچو سالی می‌بود

[...]

حلقه بر در زد که مرغ دام کو

رهبر عالم شه بسطام کو

می فراوان است اینجا جام کو

دُرد و دردش هست درد آشام کو

ای که می گوئی دمی آرام گیر

با چنین دردی مرا آرام کو

گر نشان و نام می جوئی مجو

[...]

جلوه گری های لب بام کو

نیم نگاهی بصد ابرام کو

گفت اینک دانه پیدا دام کو

اندرین جوع البقر آرام کو

آن معربد خوی درد آشام کو؟

باده‌ی ما را، حریف جام کو؟