در سماع توام، چو حال گرفت

از وجود خودم ملال گرفت

روز را دل ز شب ملال گرفت

ترک بیهوده قیل و قال گرفت

شاها بختت کشور اقبال گرفت

تیغت ز عدو ملک سر و مال گرفت

چل قلعه بیک سال گرفتی که یکیش

شاهان نتوانند بچل سال گرفت

خطش عنان تصرف ز دست خال گرفت

به خوش سیاه دلی ملک انتقال گرفت

چه حسن بود که از پرده تا برون آمد

جهان به زیر سراپرده جمال گرفت

ز دام و دانه چه پرواست مرغ زیرک را؟

[...]

شوخ ما رسم قیل و قال گرفت

عاشقان را زبان حال گرفت

هر که دیوان خط و خال تو دید

شادمان گشت حسب حال گرفت

سرو قد تو در کنار دلم

[...]

دلم ز خلق جهان و جهان ملال گرفت

شبی بستر خوابم چنین خیال گرفت

که مهر عمر دگر روی در زوال گرفت

گرفتم آنکه کنون مرغ روح بال گرفت

به قبر رفتم و منکر ز من سئوال گرفت

تو را چه دست از این جمع ملک و مال گرفت

تو را چه بهره ز عمر این هزار سال گرفت

عنان‌ زاد تو این کهنه پیر زال گرفت

به پیش روی خود از روی انفعال گرفت

[...]

علم‌ها سر به سر کمال گرفت

علم باطل ره زوال گرفت