گفت کار تو با کمال شود

وین چنین زن ترا حلال شود

چون سرّ قدر طعمهٔ ابدال شود

آن جملهٔ قال و قیل پامال شود

هم مفتی شرع را جگرخون گردد

هم قاضی عقل را زبان لال شود

خورش خرس یا شغال شود

یا در آن بیشه پایمال شود

بر تو آن علمها وبال شود

عملت جمله پایمال شود

حرص را تشنگی افزون به زر و مال شود

چشم آیینه کجا سیر ز تمثال شود؟

بهره خواجه ز اسباب به جز محنت نیست

عرق از بار گران قسمت حمال شود

تا نمیرد، ز تردد نکشد پای حریص

[...]

غبار معصیت از عفو پایمال شود

چو سیل واصل دریا شود زلال شود

درین بساط که نعمت ز هم نمی گسلد

ادای شکر کسی می کندکه لال شود

چو شمع خودسرخودمی خورم ز غیرت عشق

[...]

گرسنه چشم کجا سیر از نوال شود

که بر حریص لب نان لب سؤال شود

به خار و خس نتوان سیر کرد آتش را

که حرص خواجه یکی صد ز جمع مال شود

ز خون صید حرم رنگ تیغ او نگرفت

[...]

سری که خالی از اندیشه محال شود

ز فیض عشق پریخانه خیال شود

گیرم فلکت قرین آمال شود

چون بحر که از حباب پامال شود

هرگاه پدر به طفل کشتی گیرد

خود می‌افتد که طفل خوشحال شود

به سنگ حادثه خونم چو پایمال شود

ز وحشتم رگ خارا، رم غزال شود

چو طور، بوم و بر من شود تجلی زار

رخت چو شمع پریخانهٔ خیال شود

نهفته ایم به حیرت ز رشک، نام تو را

[...]

عین حس قوت خیال شود

متجسم در آن مثال شود