بینی آن باد که گوئی دم یارستی

یاش بر تبت و خرخیز گذارستی

نیستی چون سخن یار موافق خوش

گر نه او پیش رو فوج بهارستی

گر نبودی شده ایمن دل بید از باد

[...]

اگر در قصر مشتاقان تو را یک روز بارستی

تو را با اندهان عشق این جادو چکارستی

وگر رنگی ز گلزار حدیث او بدیدی تو

به چشم تو همه گلها که در باغست خارستی

گر چون تو به چینستان ای ترک نگارستی

پیوسته به چینستان ای ماه بهارستی

گر نه همه زیبایی با قد تو جفتستی

گر نه همه دلجویی با روی تو یارستی

آن زلف سیه گر نه هم بوی بخورستی

[...]

اگر در کوی قلاشی مرا یکبار بارستی

مرا بر دل درین عالم همه دشخوار خوارستی

ار این ناسازگار ایام با من سازگارستی

سرو کارم همیشه با می و ورد و قمارستی

اگر نه محنت این نامساعد روزگارستی

[...]

روی و زلفش گر آشکارستی

شب و روز این که دوست چارستی

گر مرا روزگار یارستی

کار با یار چون نگارستی

برنگشتی چو روزگار از من

گرنه با روزگار یارستی

برکنارم ز یار اگرنه مرا

[...]

اگر در قصر مشتاقان ترا یک روز بارستی

ترا با اندهان عشق این جادو چه کارستی؟

و گر رنگی ز گلزار حدیث او ببینی تو

بچشم تو همه گلها که در باغ است خارستی.

اگر در قصر مشتاقان ترا یک روز بارستی

ترا با اندهان عشق این جادو چه کارستی

و گر رنگی ز گلزار حدیث او ببینی تو

بچشم تو همه گلها که در باغست خارستی

اگر در قصر مشتاقان ترا یک روز بارستی

ترا با اندهان عشق این جادو چه کارستی

و گر رنگی ز گلزار حدیث او بدیدی تو

بچشم تو همه گلها که در باغست خارستی

گر زبان تو راز دارستی

تیغ را بر سرت چه کارستی؟

در نبوت دو اعتبارستی

هم ولایت بر آن مدارستی

زلف و رویش گر آشکارستی

شب و روز این که دو است چارستی

صد شکر خدا را که وفا دارستی

نه همچو دگر بتان جفا کارستی

جان جای کند چو دل به زلف تو اگر

از چنگ رقیب جنگجو وارستی

عمرها را اگر عیارستی

صفحهٔ علم پیلوارستی