اگر تیغ تو از پولاد کردند

نه شمشیر من از شمشاد کردند

ترا زی من به زشتی یاد کردند

بدانستم که بر بیداد کردند

گهی مرجان به بوسه شاد کردند

گهی حال گذشته یاد کردند

همه ویرانها آباد کردند

هزاران شهر و ده بنیاد کردند

دل زندانیان را شاد کردند

بحکم شاهشان آزاد کردند

ملائک هم قسم ها یاد کردند

ز بند غم دلش آزاد کردند

چو مرغم تا قفس بنیاد کردند

اسیر دام آن صیاد کردند

دلم کز فرقتش ویرانه بود

ز گنج وصل او آباد کردند

ندارد جز قفس مرغ دلم جای

[...]

مرا تاعشق او ارشاد کردند

مرید عشق را آزاد کردند

چو بلبل از گلم هر لحظه بر دل

نصیب این ناله و فریاد کردند

ز سوز شعله شوقش دلم را

[...]