چنین تابگاه گو کی نژاد

ورا خواند دانا مگر کیقباد

که ارباس کرد مدی نام داشت

به البرز کوه اندر آرام داشت

سپاهی زقوم مدی گرد کرد

[...]

دگرباره برخاست آشوب و جنگ

در ایران زآتوریان بی درنگ

در آتوریا پادشاهی بد به جای

زاولاد بلزیس بابل خدای

که خوانند بخت النصر نامشان

[...]

پس آنگه مغان انجمن ساختند

یکی شاه بر تخت بنشاختند

شه نوذران کش بدی نام توس

هریدوت داناش خواند دیوس

بیامد به تخت مهی برنشست

[...]

خنک آن فریبرز شاه مهان

که باژش بدادند یکسر شهان

همه ملک ایران بدو شاد گشت

به هر جای ویرانی آباد گشت

ز مصر و فلسطین و هاماوران

[...]

پسر بد مراو را یکی نامدار

دلیر و هشیوار و خنجر گذار

مگر خود کی آرش بد آن نامور

که بعد از فریبرز شد تاجور

به شهنامه خود نیز گوید همین

[...]

چو از کار نینویه پرداخت شاه

به لیدی کشانید یکسر سپاه

ابا آلیاد آن شه ساردیز

گرفتند راه نبرد و ستیز

به شهنامه اولاد می خواندش

[...]

ولی اژدها پور آن شهریار

بسی بود استمگر و نابکار

در آن عصر میری زاکمینیان

که کاوس خواندندی او را کیان

بر اهواز و بر پارس بد پادشا

[...]

زبار و بر خسروانی درخت

پدیدار شد خسرو نیکبخت

که سیروس خواندندش یونانیان

گوی کی نژادی چو شیر ژیان

بدانگه که سیروس فرخ نهاد

[...]

چو نامه به سیروس فرخ رسید

سپاهی سوی اکبتان برکشید

به یک حمله کرد اژدها را اسیر

سپاه مدی شد زآورد سیر

نیا را به استرخ در جای داد

[...]

چو از کار مدیه بپرداخت شاه

سوی لیدیا راند یکسر سپاه

که جنگی کرازوس با دستگاه

گذر داده بودی به سرحد سپاه

سپاهش فزون بود از صد هزار

[...]

به بلخ اندر آتشکده نوبهار

سروتن بشست آن شه نامدار

غمی شد ز پیکار و سیر از بدی

بر او تافت یک خوره ایزدی

پر اندیشه شد مایه ور جان شاه

[...]

وز آن روی سیروس در باختر

تبه گشت بر دست قوم تتر

زنی کش تومیریس گفتند نام

به کین پسر بد بسی تلخ کام

که شاهش به آوردگه کشته بود

[...]

همان گاه کاوس کی بود خوش

که بگرفت سودان و مصر و حبش

مگر بود سودابه دخت خدیو

ز دریاش بردند زی شاه نیو

اماسیس فرعون مصری نژاد

[...]

به گاهی که از مصر آمد به شام

مغی نامور بود جاماسب نام

ز ارکادرس خواست و آواز داد

که من برته ام شاه خسرو نژاد

جهان را یکی شهریار نوام

[...]

خوشا گاه فرخ یل اسفندیار

ندیده است گیتی چو او یک سوار

که خوانند او را شه داریوش

مگر خود سپنداست نام سروش

همانا که وشتاسب بودش پدر

[...]

در ایام این شاه والاتبار

پرآشوب شد گیتی از هر کنار

چو شد پادشاهی برین شاه راست

زهر کشور آوای بدخواه خواست

زیونان و از بابل و میدیا

[...]

پس از وی زرکسیس کش پور بود

هم از دخت سیروس وخشور بود

به گاه مهی اندر آمد دلیر

همانا که او بود فرخ زریر

در ایام وی باز یونانیان

[...]

زشاهان فزون بود او را منش

که بگذشت ستراپش از بیست و شش

یکی شارسان ساخت زرنوش نام

به شوش اندر آن زیستی شاد کام

بیاراست جشنی چو خرم بهار

[...]

پس از وی کی نامدار اردشیر

که ارتاگزرسیس خواندش زریر

نشاندش توانه به گاه مهی

همی تافتی چون مه خرگهی

به زانو رسیدی مگر دست او

[...]

برآشفت جنگی مکابیز گرد

که داماد شه بود و با دستبرد

به شام و فنیسی چو برگشت باز

ابا شاه گو سرکشی کرد ساز

بسی جنگ ها کرد و پیروز شد

[...]