چو ابلیس دون جا به منبر نمود

خدا و پیمبرش را بر ستود

وزان پس بگفتا: خدا را سپاس

که اسلام را داشت از فتنه پاس

یزید آن شهنشاه آیین وکیش

[...]

به دست نوندی فرستاد تیز

به یثرب یکی نامه بنوشت نیز

به عمرو سعیدش بداد آگهی

که شد گیتی از آل حیدر تهی

سپس زاده ی سعد را پیش خواند

[...]

یکی نامه آمد به ابن زیاد

ز نزد یزید آن سر هر فساد

که سرهای آل علی (ع) را تمام

ابا اهل بیتش سوی شهر شام

روان ساز با مردمی هوشمند

[...]

به نزدیک منصور الیاس بر

فرستاده ای رفت و دادش خبر

که بد آدمی شوم و ناپاکدین

امیر از یزید، اندر آن سرزمین

به فرمان وی مردم آن دیار

[...]

دهی بود آباد در پشت کوه

سپردند ره سوی ده آن گروه

بدند اهل آن ده، یهودی تمام

بزرگش غریر بن هارون به نام

به نزدیک آن ده سپاه ستم

[...]

در آن دم یکی گفت با آن سپاه

که نصر حرامی یل رزمخواه

سپاهی برآراسته بی شمار

همه نوجوانان دشمن شکار

که گردد شبانگه چوگیتی سیاه

[...]

بدی عسقلان را یکی مرزبان

که یعقوب بد نام آن بد گمان

مر این بدگهر بود در کربلا

به رزم خداوند اهل ولا

به مردم چنین گفت آن زشت خوی

[...]

ز بهر پذیره برون تاختند

غو شادمانی بر افراختند

علم ها برافراشته رنگ رنگ

برآورده آوای طنبور و چنگ

چو آن قوم را ام کلثوم دید

[...]

ز کوفه همی تا به شهر دمشق

شگفتی بسی از سر شاه عشق

عیان شد به هر منزل و هر دیار

دراین نامه گفتم یکی از هزار

چه بسیار جا کز محبان شاه

[...]

به گاهی که دژخیم بر گاه بود

به مجلس در آمد بدادش درود

بدو گفت: اهریمن کینه خو

خبر تا چه آورده ای بازگو

بگفتا دلت شاد باد ای امیر

[...]

گه شادمانی است نی روز پند

زبان را این گفتگوها ببند

سپس گفت آن مرد بی آبروی

که بندند آذین به بازار و کوی

همه مردم شهر بیرون روند

[...]

بدان پیر مرد ستوده تبار

ز اصحاب پیغمبر تاجدار

چنین گوید آن پیر روشن ضمیر

که بد خاکش از آب رحمت خمیر

که بودم من آنروز در شهر شام

[...]

همی خواست آن مرد فرخنده پی

سوی بیت مقدس کند راه طی

بد استاده آنجا و کردی نظر

چو بشنید قرآن از آن پاک سر

مرا گفت کای یار بنگر شگفت

[...]

پرستشگهی بود نزدیک راه

به درگاه آن کینه گستر سپاه

حریم نبی را نگه داشتند

به مسجد زنان دیده بگماشتند

به یاد آمد از شاه لولاکشان

[...]

نیارم بگویم چه ویرانه ای

چه پرسوک جایی و غمخانه ای

ستم ها که برآل احمد(ص) گذشت

دران تنگ ویرانه از حد گذشت

نه فرشی دران خانه نه بستری

[...]

نگویم به آن چوب دستی چه کرد

که قلب نبی زان شود پر ز درد

همی گفت دارم ازین سر عجب

کزین خوب تر نیست دندان و لب

یکی مرد ز اصحاب خیرالانام

[...]

بدآنجا و آن گفتگو را شنید

بگفتا بدان زشت روی پلید

که ای میر این سر بگو زان کیست

مر این پیر را یاری از بهر چیست

بگفتا یکی بود ز اسلامیان

[...]

بگفتا که ای کار فرمای شام

بیندوختی بهر خود زشت نام

یکی داستان گویمت می شنو

وزان پس به هر ره که خواهی برو

یکی ژرف دریا بود در فرنگ

[...]

کسی باسر بی تن آورده جنگ؟

ز تو نام شاهان درآمد به ننگ

همین سرکه با چوب آزاری اش

گمانم که چون خویش پنداری اش

بد او زیب آغوش خیرالبشر

[...]

ببردندشان بسته دریک کمند

همه زار و گریان و بازو به بند

بپوشیده با آستین روی خویش

فکنده سر از شرم دشمن بپیش

یکایک از ایشان بپرسید نام

[...]