ز مطلع سالکی تا مطلع نیست

ز اسرار تلاوت منتفع نیست

شهود آنکه او صاحب کلام است

تو را اندر تلاوت خود مقام است

کند بر وصف آن آیت مکرر

[...]

معالم آنچه اعلام الصفات است

بود اعضا چو گوش و دیده و دست

بآن هر یک شود ظاهر معالم

در اوصاف و اصول اندر علایم

مثال آن علامتها که در راه

[...]

معلم اول آدم بر ملک بود

ملایک را معلم یک بیک بود

برایشان کرد او انباء‌ اسماء

بدستوری که دادش حقتعالی

حقیقت آدم او خودعین حق بود

[...]

ببین از مغرب‌الشمس از تفطن

بود آن استتارش در تعین

بود حق در تعین‌های مشهور

چو روح اندر جسد پیوسته مستور

نیندیشی‌ که جان است او در ابدان

[...]

یکی مفتاح از سر قدر جو

گشایش در معانی بیشتر جو

خود آن گر نکته دانی بیخلافست

ز استعداد اعیان اختلافست

در اعیان اختلاف اندر ازل شد

[...]

بود مفتاح اول در تقاضا

بغیب او اندراج کل اشیاء

خود آن ذات‌الاحد غیب الغیوبست

که اشیاء درج دروی از کروبست

بمانند شجر کاندر نوات است

[...]

مفرح چیست اندر کرب و احزان

بود آن بر قدر پیوسته ایمان

نمودم منکشف درمستریحت

خود این تحقیق بر وجه صریحت

هر آنرا بر قدر ایمان بود پاک

[...]

مفیض اسمی است ز اسماء پیمبر

که حق را در افاضت هست مظهر

فیوض اوست انوار هدایت

بخلق از وی کند دایم سرایت

مفیض آن آفتاب بی‌افول است

[...]

مقام آمد بآثار و لوازم

خود استیفای هر حل از مراسم

حقوقش گرنه مستوفاست حاصل

که اندر اوست از راه و منازل

صحیح او را ترقی نیست مطلق

[...]

مقامی کوست ربانی تنزل

دم رحمانی آمد بی‌تأمل

بود اعنی ظور آنوجودی

که می‌باشد حقایق ز او نمودی

ظهور او کرد در کل مراتب

[...]

مکانت منزلی باشد بحاصل

که ارفع نزد حق است از منازل

بود مطلق مکان و مشهد صدق

ملیک مقتدر را مقعد صدق

کسی از صوفی در اینجا گر مکان یافت

[...]

کنم تفسیر مکر از بهر عارف

وی ارداف نعمر شد با مخالف

ابا سوء‌ادب ابقاء حالات

دگر اظهار آیات و کرامات

که آن نه از امر باشد هم نه حدش

[...]

دیگر ملکوت و ملکت بی‌زیادت

بود خود عالم غیب و شهادت

شهادت نیست غیر از ملک ناسوت

هم آن غیبت بود اقلیم ملکوت

بود این غیب غیر از غیب مطلق

[...]

دگر آن مالک الملکت بود حق

که بر عبدش مجازاتست مطلق

در آنحال مجازاتست مالک

بهر امری که شد بر عبد سالک

بنهی و امر خود در ترک و طاعات

[...]

ممد اندر همم باشد پیمبر

که هستت او واسطه از حق و رهبر

هدایت‌گر که خواهد بهر کس حق

بود امداد کامل شرط مطلق

مناصف با اضافه تا است انصاف

بخلق و حق و خود بی‌نقص و اجحاف

خود این بر حسن اعمال و سلوک است

چنین حسن عمل کار ملوک است

خود انصافی که با حق در یقین است

[...]

شدت گر منهج اول به نیت

بود آن انتشاء واحدیت

که هست از وحدت ذات انتشائش

هم از ذاتست عنون و بنائش

دگر کیفیت آن انتشاهم

[...]

دگر از منقطع وحدانیت طمع

اگر باشد بود آنحضرت الجمع

که از غیر اندر آن عین و اثر نیست

تکثر اندر آنجا معتبر نیست

بود آن گر که دانی نفی آثار

[...]

نشان از منتهای معرفت جو

مقام واحدیت را جهت جو

دم رحمانی از وی انتشا یافت

بمنشیء السوی نام از خدا یافت

باینمعنی کز او شد گر که دانی

[...]

مناسب آنکه ذاتیه است بالعین

میان حق و عبد آنراست وجهین

یکی آنست کاحکام تقید

که باشد عبد را اندر تعبد

صفات کثرت و آثار و لونش

[...]