به داروخانه پانصد شخص بودند

که در هر روز نبضم می‌نمودند

ناکرده دمی آنچه ترا فرمودند

خواهی که چنان شوی که مردان بودند

تو راه نرفته‌ای از آن ننمودند

ورنه که زد این در که درش نگشودند

تو پنداری که این و آن وجودند

جز او نبود وجود اینها نمودند

پس اسماء جمله انوار وجودند

که از ذاتش هر آن یک در نمودند

در آخر دست بی رحمی گشودند

چگویم تیر بارانش نمودند

بعد از تو ز حق تو رعایت ننمودند

مردان مرا طعمه شمشیر نمودند

اموال مرا دست به تاراج گشودند

معجر ز سر زینب و کلثوم ربودند

به ساعت دست غارت می‌گشودند

تو را از دامن من می‌ربودند

ولی غیب و سلطان شهودند

بظلمات عدم نور وجودند

براهین از بدایات شهودند

علوم حقه انحاء وجودند

نیاکان تو را هم این دو بودند

که روز و شب پرستاری نمودند

گفتی توکه چار یار بودند

آلام مرا دوا نمودند

نهم را «‌سبزه در سبزه‌» ستودند

دهم را نام «‌سروستان‌» فزودند

هر دو هم‌بازی و هم‌قد بودند

راه یک مدرسه می‌پیمودند

اندرین عرصه مردمی بودند

ره کشف و شهود پیمودند

بی‌اجازت ورود فرمودند

(‌این‌ چه ‌حرفست‌؟‌) میهمان‌ بودند!

از آن دفتر که نام ما زدودند

شما را صفحهٔ دیگر گشودند

اگر بر چهره‌ام تابی فزودند

بدین تردستی از دستم ربودند