ز حق حق گفت اینجا سرّ مطلق

ز حق دم زد در اینجا از اناالحق

در آن جوهر یکی نور است مطلق

در آن نور حقیقت بازبین حق

چنان مرخوی کن در طاعت حق

که باشد مر ترا جنّات مطلق

خبر کن خویش از او این راز مطلق

که زد اینجا اناالحق او ابر حق

دلی باید که بیند راز مطلق

پس آنگاهی زند دم از اناالحق

سوی خاک آمدم من نور مطلق

روان گشته من از حضرتِ حق

بیابی کام خود زین نور مطلق

که این نور است ذات جاودان حق

یقین ما نداند جز که عاشق

که باشد در بیان عشق صادق

حقیقت ز آن دم هو راز مطلق

ز هو زن هم ز هو میگو اناالحق

دل آگاه او اینجا اناالحق

زد اندر دار و گفت او رازِ مطلق

ترا این هر سه جوهر هست بر حق

حقیقت دیده دیدارست مطلق

در آخر ظاهرش در خواست از حق

که تا ظاهر بیابد راز مطلق

حضور از ذات دان ای مرد عاشق

اگر هستی در اینجاگه تو صادق

چو میدانی که چندین رهبر حق

ترا گفتند راز دوست مطلق

دگر باره چنین اسرار مطلق

که این سر برتر آمد از اناالحق

تو اندر صورتی در یاب مطلق

تو باشی در نمودجملگی حق

اگرچه این بیان گفتیم مطلق

مرا افتاد ز آنجا کار با حق

فرو مگذار یک دم سرّ مطلق

چو پیر خویشتن میزن اناالحق

منم جانان شده بر خویش عاشق

بگفتم آنچه بد تحقیق لایق

اگر می بگذری از جان تو مطلق

توانی زد دم کل در اناالحق