همان هر کسی بر کسی مژده داد

که پاینده بادا شهنشاه ماد

ندارند جرأت که از نام ماد

سخن جز به نیکی نمایند یاد

اگر چند از نوجوانان ماد

زمردان نام آور و نیکزاد

بیاورد کامبوزیا را بماد

بدو دختر خویشتن را بداد

چو کورش بر وی پدر گشت شاد

پیاده شد و هم زمین بوسه داد

نهانی پیامی بکورش بداد

بگفتا چه داری دل خویش شاد

ببندم کمر بهر این کین و داد

ستانم ز شاه و امیران ماد

نهادند رو چون سوی شهر ماد

بازید هاک این خبر کس بداد

هرا پاک آمد زمین بوسه داد

بگفتا که شاها دلت شاد باد

بیامد بکورش سلامی بداد

بگفتا شها ملکت آباد باد

چو بشنید کورش دلش گشت شاد

سران را همه بهترین جای داد

اجازت بده من روم سوی ماد

دهم مژده از شاه با عدل و داد

دگر روز آمد سواری بماد

بگفتا که ای شاه با عدل و داد

سواره ابا اسب تازی نژاد

بیونان نرفت او بیامد بماد

بر کورش آمد زمین بوسه داد

بگفتا که شاها دلت شاد باد

از آن رو هرا پاک فرمان بداد

که ای نامداران ایران و ماد

چو گرزوس بشنید بس گشت شاد

بگفتا که شاها دلت شاد باد

دریغ آنچنان شاه بادین و داد

که چون آن شه هرگز نیاید بیاد

رعیت از و شاد و ار نیز شاد

ربس آن جوان بود با عدل و داد

زمین بردیا پیش شه بوسه داد

بزین اندر آمد روان شد چوباد