ملک الموت چون بر او آید

تا که روحش ز جسم برباید

قهر بیند از او چو غافل بود

لطف بیند هر آنکه عاقل بود

ملک الموت چون فرشته بود

[...]

نشنیدی که شاه جمله رسل

مهدی و هادی و خفیر سبل

گفت روشن کما تعیشون دان

در تموتون همان صفت برخوان

شخص از مرگ اگرچه بگدازد

[...]

پس ولد را بخواند مولانا

گفت دریاب چون توئی دانا

سر نهاد و سؤال کرد از او

چیست مقصود از این ببنده بگو

گفت بنگر رخ صلاح الدین

[...]

همچو کشتی ببحر مردم را

میبرد سوی شهرها بی پا

اندر آن خفته کرده پای دراز

ناگهان میزنند سر ز طراز

همچنین در حضور شیخ نشین

[...]

«بنمودمی نشانی ز جمال او ولیکن

دو جهان بهم برآید سرشور و شر ندارم»

هر که او کامل است در ره دین

نفتد در غلط از آب و ز طین

نور آدم برش شود تابان

[...]

هرچه زان خوش شوی وافزائی

گرد آن گرد اگر تو دانائی

ور بود عکس این گریز از آن

جنس تو نیست آن یقین میدان

گرچه نان نیست جنس آدمیان

[...]

عاشقان از اجل نیندیشند

زانکه با مرگ از ازل خویش ‌ اند

مرگ چون رفتن است سوی خدا

شدن از صورت کثیف جدا

ز آسمان و زمین برون رفتن

[...]