دوائی دردهای جان عشاق

توئی بیشک رسول اللّه در آفاق

چو بنماید جمالت سرّ عشاق

ببینی و تو باشی در جهان طاق

تو بردی گوی وحدت نزد عشاق

توئی مشهور اندر کلّ آفاق

توئی اینجا حکیم درد عشاق

توئی اندر میان انبیا طاق

چو جان از پیش دادم همچو عشاق

فتادم لاجرم در واصلی طاق

خروشی میزند در نزد عشاق

از آن مشهور شد در کلّ آفاق

مکن بدمستی اندر نزد عشاق

تو چون مرغان مزن از خویشتن واق

بلای عشق دیدند جمله عشاق

ولی منصور بوده در میان طاق

بسوزم خویشتن در نزد عشاق

صلائی میزنم در کلّ آفاق

تو درمان منی ای درد عشّاق

نموده روی خود از عین آفاق

از آن‌دم روشنست این کلّ آفاق

که آن‌دم اوفتاده بر همه طاق

ز قرآن یافت این نام اندر آفاق

میان عاشقان افتاد از آن طاق

فتاده صیت شرع او به آفاق

که او هست اندر این اسرار کل طاق

ره شرعت سپردم همچو عشاق

که تا کردی مرا در جزو و کل طاق

سوی منزل رسیدستی در آفاق

هنوز اندر رهند مر جمله عشاق

ترا زیبد که فخر تست آفاق

همه اندر دوئی تو در میان طاق

ز نور اوست عکسی اندر آفاق

از آنش سالکان هستند مشتاق

دهد آن جمله را مر جمله عشاق

که تا گردند در آخر همه طاق

وصال کعبه میجویند عشاق

توئی کعبه یقین در عین آفاق

بیک ره گنج بنمودی بعشاق

فکنده دمدمه در کلّ آفاق