تافت بر جان و دلم انوار عشق

ای هزاران جان و دل ایثار عشق

بر میان جان خود بستیم باز

از پی ترسائی زنار عشق

گر بدیدی روی او مؤمن شدی

[...]

یارب مه تابان من یا نور ربانی است این

عیسی چارم آسمان یا یوسف ثانی است این

فراش دردش سوی دل آمد که جاروبی زند

در خانه غوغا دید و گفت یارب چه افغانی است این

خلوتسرای خاص شه و آنگه در او نامحرمان

[...]

ای در همه عالم پنهان تو و پیدا تو

هم درد دل عاشق هم اصل مداوا تو

با ما چو درآمیزی گویم ز سر مستی

ما جمله توایم ای جان یا خود همگی ما تو

در کسوت هر دلبر هم چهره تو بنموده

[...]

بیا ایکه جانرا مداوا توئی

که ما دردمند و مسیحا توئی

جهان چون تن است و تو جان جهان

که چون جان نهان و هویدا توئی

چو ظاهر بباطن بیامیختی

[...]

تا ز حسن خویش عکسی در جهان انداختی

عاشقان را آتش اندر خانمان انداختی

ریخته در کام هستی جرعه ای از جام عشق

شور و غوغا در زمین و آسمان انداختی

تا شناسد مر ترا در هر لباسی چشم جان

[...]