به نام آن که آذر را چمن ساخت

دل دوزخ شرر را انجمن ساخت

به ناز افروخت در بزم دل، اورنگ

قدم زد بر بساط سینه ی تنگ

غمش پروانه را شد کارفرما

[...]

خداوندا درین دیرینه منزل

دری نشناختم غیر از در دل

ندانستم رهی جز راه عشقت

گواه من، دلِ آگاه عشقت

برین در، حلقه کردم چشم امّید

[...]

نخستین مظهر لطف الهی

گرامی گوهر دیهیم شاهی

قدم سای بساط قاب قوسین

عبیر جیب حورش، گرد نعلین

شفاعت سنج مشتی تیره روزان

[...]

عجب نبود که گردی دستگیرم

فقیرم یا رسول الله، فقیرم

لب خشک مرا درجرعه، نم نیست

کف جود تو را سرمایه کم نیست

به محتاجان کریمان را نظرهاست

[...]

به هجران، زاری دلهای خونین

ز حد بگذشت یا ختم النبیین

ز اشک و آه مهجوران بی تاب

جهانی غوطه زد در آتش و آب

سپاه درد، با جان در ستیز است

[...]

پس از نعت رسول حق، سپاسی

که سنجد کلک فکر حق شناسی

نباشد جز ثنای شاه مردان

که حق، جان نبی خواندش به قرآن

طراز مسند هارونی او

[...]

درپن خلوتسرای عاری از عیب

دل است آیینه دار شاهد غیب

کند حل، هر چه پیشت مشکل است آن

ز جام جم چه می پرسی؟ دل است آن

فروغ دل، چو گردد پرتو افکن

[...]

محبت شیر و دل ها بیشه ی اوست

دو عالم سوختن، اندیشهٔ اوست

بود تا صید جانم، رنجه اش باد

دلم سیلی خور سرپنجه اش باد

تومستی میکنی همچوشرابی

[...]

عجب عهدیست ایام جوانی

گل افشان بهار زندگانی

طبایع ذوق یاب شکر نوش

مشاعر، شیر مست بادهٔ هوش

قوی، از اعتماد تن قوی پشت

[...]

نگردد بوی گل در گل حصاری

دل شیدا کجا و پرده داری؟

ز هر شاخیست بلبل نغمه پرداز

کجا عاشق؟ کجا پوشیدن راز؟

مرا از عشق، افسونیست در دل

[...]