گریه کردی اشک می‌راندی بسوز

گفت شه او را کای پیروز روز

شمع حق را پف کنی تو ای عجوز

هم تو سوزی هم سرت ای گنده‌پوز

زد منادی هر که اندر پنج روز

آردم زانجا خبر بدهم کنوز

که کسی خواهم که تازد در سه روز

تا سمرقند و دهم او را کنوز

آمدند از رغم عقل پندتوز

در شب تاریک بر گشته ز روز

تا که نور چرخ گردد سایه‌سوز

شب ز سایهٔ تست ای یاغی روز

گفت دانم مرد را در حین ز پوز

ور نگوید دانمش اندر سه روز