×
رضیالدین آرتیمانی » گوهر عشق
الهی سوختم بیغم الهی
کرامت کن نم اشکی و آهی
چه اشک، اشکی که چون ریزد ز مژگان
شود دامان ازو رشک گلستان
چه آه آهی که چون از دل زند سر
[...]
۱۲ بیت
رضیالدین آرتیمانی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲
مهر بر روی یار باخته رنگ است
ماه پس از حسن آن نگار به تنگ است
روز فراقت شدیم دست و گریبان
روی فراغت ندیدهایم چه رنگ است
دل که فروغی ز نور عشق ندارد
[...]
۱۲ بیت
رضیالدین آرتیمانی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹
تا از بر چشم آن جوان رفت
بینائی چشم ما از آن رفت
رفتم که از آن کناره گیرم
هر چیز که بود از میٰان رفت
دل رفت که دوست کام گردد
[...]
۱۲ بیت
رضیالدین آرتیمانی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۷
آموخت ما را آن زلف و گردن
زنار بستن، بت سجده کردن
آن مار گیسو بر گردن او
هر کس که بیند خونش بگردن
بس دلفریبند آن چشم و آن زلف
[...]
۱۲ بیت
رضیالدین آرتیمانی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۵
نتوان گذشتن آسان از آن کو
گل تا بگردن، گل تا بزانو
از دست آن شست مشکل توان رست
صیاد ما را سخت است بازو
حرف خلاصی فکر محالی است
[...]
۱۲ بیت