چنین داد پاسخ که دانش پژوه

همی سرفرازد ز هر دو گروه

به قیصر بفرمود تا بی‌گروه

پیاده شود بر سر تیغ کوه

سکندر چو بشنید شد سوی کوه

به دیدار بر تیغ شد بی‌گروه

فرود افگند ابر تنین چو کوه

بیایند زیشان گروها گروه

خروش دمنده برآمد ز کوه

ستاره شد از تف آتش ستوه

ز هر کشوری دانشی شد گروه

دو دیوار کرد از دو پهلوی کوه

سکندر بیامد نگه کرد کوه

بیاورد زان فیلسوفان گروه

یکی رزمشان کرده شد همگروه

زمین شد ز افگنده بر سان کوه

ز رفتن چو گشتند یکسر ستوه

یکی ژرف دریا بد آن روی کوه

چو پرسی ترا پاسخ آید ز کوه

که آواز او بشنود هر گروه

همی بود تا شب برآمد ز کوه

بخفت اردوان جای شد بی‌گروه

همی رفت مردم ز دریا و کوه

به نزدیک برنا گروها گروه

ز بس کشته شد روی هامون چو کوه

بشد خسته از زندگانی ستوه

یکی آتشی دید بر سوی کوه

بیامد جهاندار با آن گروه

به دروازه دختر شدی همگروه

خرامان ازین شهر تا پیش کوه

به یک روی نزدیک او بود کوه

شدندی همه دختران همگروه

چنان بد که روزی همه همگروه

نشستند با دوک در پیش کوه

یکی دژ بکرد از بر تیغ کوه

شد آن شهر با او همه همگروه

کمینگاه کرد اندران کنج کوه

بیامد سوی رزم خود با گروه

ز کشته چنان شد در و دشت و کوه

که پیروزگر شد ز کشتن ستوه