ای ظهور تو با بطون دمساز

وی بروز تو با کمون همراز

احدی لیک مرجع اعداد

واحدی لیک مجمع اضداد

اولی و تو را بدایت نی

[...]

خدمت مولوی چه صبح و شام

دارد اندر کتابخانه مقام

متعلق دلش به هر ورقی

در خیالش ز هر ورق سبقی

نه شبش را فروغی از مصباح

[...]

حبذا شاعران مدحت سنج

پرده در مدح شهریاران رنج

نام ایشان ز جنبش اقلام

ثبت کرده به دفتر ایام

گر نمانده ست جسمشان زنده

[...]

جامی از شعر و شاعری باز آی

با خموشی ز شعر دمساز آی

شعر شعر خیال بافتن است

بهر آن شعر مو شکافتن است

گر چو استاد کارگر همه سال

[...]

کرد چون دانا حکیم نیکخواه

شهوت زن را نکوهش پیش شاه

ساخت تدبیری به دانش کاندر آن

ماند حیران فکرت دانشوران

نطفه را بی شهوت از صلبش گشاد

[...]

بحر ازل موج کرم برگرفت

دامن ساحل همه گوهر گرفت

جوهری طبع سخن پروران

کرد نگاهی به فراست در آن

هر چه سزا بود به سفتن بسفت

[...]

ز کنگردار کاخ شهریاری

چو حارس دیده شکل کوکناری

به بیداری نمانده دیگرش تاب

خواص کوکنارش کرده در خواب

ستاره از دهل کوبی دهل کوب

[...]

به کار پختگان رو آر جامی

مکن زین بیشتر در کار خامی

چه باشد پختگی آزاده بودن

به خاک نیستی افتاده بودن

نبینی زیر این زنگارگون کاخ

[...]

ز هرمس که هر مس زر ناب کرد

جهان پر گهرهای نایاب کرد

به ما درس حکمت چنین آمده ست

سزاوار صد آفرین آمده ست

که ای مهبط فضل جان آفرین

[...]

این مقام خوش که می بخشد نسیم وصل یار

خیر دار حل فیها خیر ارباب الدیار

فرخ آن محفل که شاهی را بود در وی نشست

روشن آن منزل که ماهی را فتد بر وی گذار

بی قراران را پدید آید قرار دل در او

[...]

صاحبدلان که پیشتر از مرگ مرده اند

آب حیات از قدح مرگ خورده اند

اول کشیده رخت به سر منزل فنا

آنگه به دار ملک بقا راه برده اند

یابند بوی فیض بهار از نسیمشان

[...]