آن یکی پیش عالمی فاضل

گفت کای در علوم دین کامل

بازگو رمزی از علی ولی

که تو را یافتم ولی علی

گفت کای در ولای من واهی

[...]

چون سلامان هفته ای محمل براند

پندگویان را بر او دستی نماند

از ملامت ایمن و فارغ ز پند

بار خود بر ساحل بحری فکند

دید بحری همچو گردون بی کران

[...]

بسم الله الرحمن الرحیم

هست صلای سر خوان کریم

فیض کرم خوان سخن ساز کرد

پرده ز دستان کهن باز کرد

بانگ صریر از قلم سحر کار

[...]

شب که زد تیرگی مهره گل

قیرگون خیمه ز مخروطی ظل

اختر از سیم و شهاب از زر ناب

ساختند از پی آن میخ و طناب

چون مشبک قفسی مشکین رنگ

[...]

ای به پهلوی تو دل در پرده

سر ازین پرده برون ناورده

دل که هر سر بود آورده او

دل در پرده بود پرده او

یکدم از پرده غفلت بدر آی

[...]

آب آن روضه دین افروزد

تاب این خرمن ایمان سوزد

در سخن نیست به زر کس محتاج

سکه زر ز سخن یافت رواج

ای بسا قفل درین کاخ دو در

[...]

ای به هر شاهد موزون مفتون

حالت از مشک خطان دیگرگون

هیچ شاهد چو سخن موزون نیست

سر خوبی ز خطش بیرون نیست

صبر ازو صعب و تسلی مشکل

[...]

بعد ازان مرغ ظهورش پر و بال

زد ز ارواح به اقلیم مثال

وز مثالش به حس افتاد گذر

یافت مس حس ازو رونق زر

نه فلک بر ورق حس بنگاشت

[...]

ای گل تازه که از باغ الست

به جهان آمده ای دست به دست

پرده سبز فلک غنچه توست

باشد این جامه به قدش ز تو چست

باغبان گرچه کند غنچه هوس

[...]

ای ز بس بار تو انبوه شده

دل تو نقطه اندوه شده

خط ایام تو در صلح و نبرد

منتهی گشته به این نقطه درد

نه بر این نقطه درین دایره پای

[...]

ای درم گرد تو بسیار شده

دین تو در سر دینار شده

گنج جود است کف تو مپسند

از هر انگشت بر آنجا دو سه بند

دست بسته بود از مرد درشت

[...]

جامی این پرده سرایی تا چند

چون جرس هرزه درایی تا چند

چند بیهوده کنی خوش نفسی

هیچ نگرفت دلت زین جرسی

ساز بشکست چه افغان است این

[...]

به چارم روز موعود یوسف خور

چو زد از ساحل نیل فلک سر

به یوسف گفت مالک کای دلارای

تو همچون خور کنار نیل کن جای

ز خود کن گرد ره را شست و شویی

[...]

گیتی که نشیمن زوال است

آسوده دلی در او محال است

ماتمکده ایست تیره و تنگ

در وی ز وفا نه بوی نی رنگ

هر گل که برآید از گل او

[...]

جاه داری جاهل آسا در سر ای کامل مدام

جاهلت خوانم نه کامل چون تو را جاه است کام

نام خاص خویش عالم کردی اما عالمی

کش بود روی از لئیمی دایما بر پای عام

عمر صرف کسب نام نیک کن کان نامه را

[...]